Rob Stuart: integratieve therapeut/counselor in Utrecht
Pas op de rijpe leeftijd van 50 vond ik mijn roeping: therapie geven. Vaak hadden mensen mij hun problemen toevertrouwd, omdat ze voelde dat ze serieus genomen zouden worden, op hun eigen voorwaarden en zonder oordeel. De kernkwaliteit van de therapeut is empathie: geraakt worden door het emotionele lijden van anderen en hen gunnen dat ze dat omtoveren in succes en geluk. Een effectieve therapeut heeft ook de nodige kennis, ervaring en inschattingsvermogen om verschillende persoonlijkheden door dat proces te begeleiden.
In plaats van een ‘professioneel afstandelijke’ clinicus, hebben emotioneel lijdende mensen een empathische en bemoedigende luisteraar nodig die hun pijn en ‘duisternis’ niet vermijdt. Ze willen begrepen worden door een begeleider die met helder inzicht uit het hart spreekt over wat hij ziet en aanvoelt, hen wanneer nodig confronteert, maar hen nooit be- of veroordeeld. (Ver-)oordelen heeft geen nut; integendeel: het blokkeert zelfontdekking en zelf-empathie. Mijn ‘hoofd-en-hartwerk’ richt zich steeds minder op conventionele ‘diagnose en behandeling’ en steeds meer op hoe cliënten kunnen leren van zichzelf te houden en voor zichzelf te zorgen.
Ik ben geboren in Yorkshire in 1958 en groeide op in Warwickshire — bakermat van Shakespeare en Tolkien. Van mijn hardwerkende en bescheiden ouders, die zich graag inzetten voor het welzijn van anderen, leerde ik dat inzicht in anderen en hun drijfveren interessanter is dan wedijveren met anderen. Die levensles werd bekrachtigd – in negatief opzicht – door de nare sfeer in de 11e eeuw gestichte jongensschool waar ik op zat: traditioneel, hiërarchisch en op concurreren en (lijf-)straf gericht, in plaats van warm en koesterend. Ik werd als ‘goed Christen’ grootgebracht maar ontwaakte uit het geloof toen ik 13 was. Desondanks heeft het compassievolle, geweldloze voorbeeld van het levensverhaal van Jezus mij geïnspireerd. In mijn tienerjaren leerde ik van socialistische auteurs zoals Marx en Orwell dat solidariteit met anderen en werken voor het gemeenschappelijk belang echt betekenis aan het leven geven.
Ik kwam voor het eerst naar Nederland in 1980. Kort daarvoor was ik gezakt voor het laatste jaar van mijn ingenieursopleiding, doordat ik te intensief aan het feesten was! In het niet zo Verenigde Koninkrijk onder Margaret Thatcher heerste er grote werkloosheid, maar hier in Nederland lagen de banen voor het oprapen. Mijn plan was om in Nederland zoveel mogelijk te sparen en dan over land naar India te reizen. Ik kwam echter op een zijspoor terecht, dankzij de liefde … in de vorm van de beeldschone Nederlandse vrouw die filiaalmanager was van het uitzendbureau waar ik voor werkte. Wij ontdekten een gedeelde passie voor ontwikkelingssamenwerking. Dit motiveerde mij om terug te keren naar Engeland en cum laude af te studeren. Wij trouwden, reisden door Afrika en werkten vervolgens drie jaar lang op een technische middelbare school in schitterend Noord Tanzania, aan de voet van de vulkaan Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika.
Daar werken was uitdagend en vol dilemma’s. De wijdverspreide corruptie, onderdrukking, rivaliteit en achterdocht was fnuikend voor de vooruitgang. Ook was er de onzichtbare dreiging van geweld. Om een lang verhaal kort te maken: eind jaren tachtig keerde ik terug naar Nederland met een flinke cultuurschok, gedesillusioneerd door leven en medemens en mijn huwelijk in een fatale crisis.
Lijdende aan angstige depressie met chronische slapeloosheid en suïcidale ideaties zat ik 18 maanden lang werkeloos in een ‘wachtgeldregeling’. Groepstherapie bij Hans Knibbe (stichter van de Utrechtse School voor Zijnsoriëntatie) hielp mij om mijn opgekropte emoties los te maken. Dankzij bio‑energetica, psychodrama, geleide fantasie en Gestalt kwam ik langzaam maar zeker terug naar mijn echte Zelf en voelde ik me weer geaard en aanwezig in het Hier en Nu. Van deze en latere ervaringen met transactionele analyse, Mindfulness en integratieve psychotherapie weet ik hoe afschuwelijk het is om mentaal en emotioneel met jezelf in de knoop te liggen, om je wanhopig en machteloos te voelen, om urgente behoefte te hebben aan een helper die jou begrijpt en op een helende reis kan begeleiden. Als empathische therapeut leg ik makkelijk contact met cliënten met allerlei persoonlijkheden en klachten. Reken op mij om te luisteren en te begrijpen, niet als een clinicus maar als een warmhartige medereiziger.
Ik geloof met hart en ziel dat iedereen baat kan en zou moeten hebben bij integratieve therapie, die ik beschouw als de sleutel tot persoonlijke verandering. Mensen die mentaal, emotioneel en spiritueel lijden moeten niet gestigmatiseerd maar aanvaard, begrepen en aangemoedigd worden.
Nadat ik mijn balans had teruggevonden, experimenteerde ik gedurende twee decennia met diverse beroepen, waaronder technisch schrijven, wetenschapsvoorlichting, vertalen en redigeren, radiojournalistiek, mensenrechtenwerk, en algemeen en academisch Engels doceren. Ondanks mijn successen, ontbraken roeping en passie.
Pas op mijn 50ste kwam ik tot de ontdekking dat ik therapeut wilde worden. De trigger? De messteek van jaloezie die ik voelde toen een vriendin mij vertelde dat zij van plan was om een opleiding tot therapeut te volgen. Eindelijk zag ik weer een richting in mijn leven: de vele uitdagende en pijnlijke ervaringen bleken voorbereidende stappen te zijn!
In 2012 rondde ik mijn beroepsopleiding tot integratieve therapeut voor volwassenen af aan de Nederlandse Academie voor Psychotherapie te Amsterdam. Het was beslist geen makkelijke maar wel een enorm verrijkende leerervaring die mijn eigen persoonlijke ontwikkeling een grote impuls gaf.
Sinds de oprichting van mijn onafhankelijke praktijk voor integratieve psychotherapie en counseling in Utrecht, heb ik duizenden uren ervaring opgedaan in het begeleiden van individuele volwassenen en stellen, met allerlei soorten problematiek, door processen van zelfonderzoek, zelfontdekking, heling en groei. Als empathische en betrokken therapeut/counselor vind ik het ontroerend en inspirerend hoe mijn cliënten hun emotionele toestand uiteindelijk weten om te toveren van neerslachtig, met zichzelf vechtend, angstig en soms machteloos tot vitaal, harmonieus, kalm en zelfverzekerd. Ik mag getuige zijn van hun kleine en grote revoluties van de ziel, mogelijk gemaakt door zelfinzicht te verwerven en het zelfhelend vermogen van de psyche te mobiliseren. Dat kunt u ook!